Ciąża nr 2 !!!

Gabrysia ma 2,5 roku. Umie dużo, gada mało, jest zajebista i subiektywnie rzecz biorąc- wyszła mi :) A jak coś wychodzi, to trzeba to robić częściej! Po roku walki z PCO, uruchomiłam produkcję numer dwa !!!

Czytaj więcej

11 MŻ: Jak być szczęśliwym (orgazm emocjonalny)

Orgazm to fizyczne szczęście organizmu. Dlatego wyróżniam różne orgazmy (muzyczny, seksualny, prysznicowy, marichuanowy...)  i dzisiaj wcale nie będzie o sexie (no ok, trochę o sexie będzie ale nie tylko). 

Czytaj więcej

11 MŻ: Jak blogować i nie zwariować

Wracam do tematu, który ruszałam już dwa razy- raz jeszcze będąc w ciąży i drugi raz, już z małym Dziabongiem, jeszcze nieraczkującym nawet. 

Otóż, wróciłam do blogsfery, poodwiedzałam blogi innych mam, a że mniej więcej połowa z nich ma dzieci w wieku mojego ex-ssaka, włączyła mi się w głowie przerażająca maszyna- dawno nieużywana porównywarka dzieci. 

Czytaj więcej

11 MŻ: Jak i kiedy odstawić dziecko od piersi

Zanim zacznę wywody o piersiach mych dwóch, jedna uwaga: mam tylko jedno dziecko i na jego podstawie poniższe wnioski. Nie jestem alfą i omegą, nie mam siódemki dzieci i mega doświadczenia. To moje skromne wnioski. Z tym, że mądre :D

Czytaj więcej

11 MŻ: Wielki powrót

Macie dzieci w podobnym wieku, co ja. Chyba nie muszę tłumaczyć, jak wiele drobnych i ogromnych postępów zrobiło moje dziecko przez ostatnie pół roku, ani jak bardzo zmieniłam się ja. Każda z nas przechodzi to samo, każda na swój sposób.

Czytaj więcej

6 MŻ: Co się dzieje w 6 MŻ

Psychoruchowo:

- odwraca się z pleców na brzuch i odwrotnie

- trzymane pionowo utrzymuje częściowo swoje ciało

- siedząc z oparciem, chwyta pewnie grzechotkę ręką i przybliża ją
- zaczyna gaworzyć, reaguje na "a kuku" - w sensie co robi????

Rozrywkowo:

- wstaje z pozycji siedzącej – z niewielką pomocą lub bez niej

- szuka czegoś co upadło

- lubi zabawy w „A kuku” i „Koci koci łapci”

- może uderzać w zabawkę i krzyczeć w tym samym momencie
- bierze udział w zabawach, które koncentrują się wokół niego

Mam maxa. 
Nieprzespane noce, wczesne poranki, non stop w stanie gotowości, zabawianie, przewijanie, karmienie, odbekanie, przebieranie, usypianie (dżizas, to jest najgorsze)... gotowanie tych pieprzonych dietetycznych dań dla siebie, sprzątanie chaty, ściąganie mleka, dbanie o siebie... 
Oczywiście prawie nikomu nie mówię o tym, że czasem mi ciężko bo czuję, że nie powinnam tego mówić. Że staję się wtedy złą matką. Że kochające matki tak nie mówią, nie narzekają, cieszą się każdą zasraną pieluszką i każdym rozpoczynającym się dniem nawet mimo tego, że godzina jest zje...chana. 
Ale czasem po prostu mam maxa.
I rzadko, bo rzadko, ale czasem komuś powiem, że jestem zmęczona... i wiecie co najczęściej dostaję w odpowiedzi? "Sama chciałaś przecież" I wtedy jeszcze mi gorzej, czuję, że przez to marudzenie ludzie odbierają moje dziecko jako moją karę. 
A tak nie jest.

Czasem tylko po prostu mam maxa. 

Czytaj więcej

5 MŻ: Podsumowanie 5 MŻ

Nie pisałam prawie miesiąc... Dlaczego? Bo był to niesamowicie aktywny i intensywny miesiąc! Moje dziecko wielowymiarowo dorasta, zmienia się, mądrzeje, normalnie szok. A i ja - matka - też dorastam. A co :D

Sprawdzenie umiejętności:

- w pozycji na brzuchu opiera się na dłoniach - TAK

- przesuwa się wokół własnej osi - TAK SE :D

- wydaje okrzyki radości, rytmicznie powtarza sylaby ge-ge- okrzyki TAK, sylaby TAK, ale "ge-ge"??

- umie sięgać po zabawki i chwytać je - NO BA! Od ponad miesiąca :)

- uśmiecha się do innych dzieci, w szczególności do tego w lustrze. - TAK

- umie teraz robić dwie rzeczy jednocześnie, np. gaworzy i sięga po coś rączką w tym samym momencie- TAK

- gdy podaje mu się zabawkę, układa rączkę w pozycji do jej przyjęcia- TAK (już dawno)

- potrafi przekręcić się z brzuszka na plecki- Aaaaa nie... jakoś mało w sumie leży na brzuchu, trzeba by to zmienić

- poznaje świat, wkładając przedmioty do buzi - WSZYSTKO trafia do buzi :)

"Mój pierwszy raz"

Ten piąty miesiąc to tylko 30 dni, a tyle się działo, że aż nie chce mi się wierzyć. Pierwsze piski, pierwsze bąbelki ze śliny, pierwszy obrót na bok, pierwsza dzienna drzemka w łóżeczku, pierwsze nocowanie poza domem, pierwsze odwiedziny bliskich, pierwsze zasypianie wieczorne nie przy cycusiu a samodzielnie ze smokiem, pierwsze nowe smaki... ożesz w dupę, i to był tylko miesiąc???

Sexy Mama

Wyglądam jak człowiek. Co prawda, nie jak szczupły człowiek, ale tez nie jak rozlazły człowiek po ciąży. I gdy weszłam w trzeci etap odchuchania, zachłysnęłam się tymi jedenastoma kilogramami na minusie i tutaj łapnęłam czekoladkę, tam ominęłam ćwiczenia, innego dnia zapomniałam o zajęciach fitness... Nie zauważyłam i znów stanęłam u wrót do Cielskolandii. Więc od poniedziałku znów Akcja Ogarnianie Dupy, ale restrykcyjnie!

Ważne decyzje

Rozszerzanie diety, temat skomplikowany jak dla mnie. Z każdej strony jestem bombardowana dobrymi radami, zdziwionymi minami, że "tylko mleko?!" i kolorowymi reklamami słoiczków, kaszek, kleików i innych super łatwych w przyrządzeniu posiłków dla Małych Ludzi. W końcu podjęłam decyzję. W oparciu o rozmowy z innymi mamami i kilka artykułów.

Po pierwsze- czekam z rozszerzaniem diety Dziabonga do końcówki szóstego miesiąca. Czemu? Bo jeśli karmi się wyłącznie piersią właśnie do tego czasu, laktacja jest długa i pełna.

Po drugie- gdy w końcu nadejdzie ten czas, spróbuję BLW, czyli gotowane na parze warzywa i mięsko; kasza jaglana z dodatkami zamiast gotowych kaszek (wiecie ile mają cukru?!), a jako gluten spróbujemy skórki od chleba, lub ewentualnie kaszę manną.

Po trzecie- mam zamiar karmić do roczku Małej.

I tak przy okazji - karmienie piersią to dar, dla dziecka, dla matki, dla relacji, dla zdrowia. Ostatnio gdzieś na fanpagu chyba Kwartalnika Laktacyjnego padło pytanie, czy są jakieś wady karmienia piersią. Mnóstwo odpowiedzi - że nie, że to najlepsze co można dać dziecku, itd, no cud miód malina, ... a raczej cud miód mleko. A wiecie co? Chyba w tym wszystkim zapomina się, że jednak jest jedna wada- ogromne poświęcenie! Karmię piersią szósty miesiąc... i naprawdę tęsknie za różnymi kolorami życia prywatnego- za złocistymi, czystymi, winnymi i zielonymi... Mówią, że można bawić się "na trzeźwo" - ja już bawię się tak ponad rok i powiem wam, że jest do dupy. I kiedyś Gabryśce to wypomnę :D

Czytaj więcej

5 MŻ: Co się dzieje w 5 MŻ

Psychoruchowo:

- w pozycji na brzuchu opiera się na dłoniach

- przesuwa się wokół własnej osi

- wydaje okrzyki radości, rytmicznie powtarza sylaby ge-ge

Rozrywkowo:

- umie sięgać po zabawki i chwytać je

- uśmiecha się do innych dzieci, w szczególności do tego w lustrze.

- umie teraz robić dwie rzeczy jednocześnie, np. gaworzy i sięga po coś rączką w tym samym momencie

- gdy podaje mu się zabawkę, układa rączkę w pozycji do jej przyjęcia

- potrafi przekręcić się z brzuszka na plecki

- poznaje świat, wkładając przedmioty do buzi

Moje dziecko jest genialne. Uwielbiam patrzeć jak chwyta wiszące zabawki, jak sprytnie wkłada gryzaczki do buzi, jak sięga rączką, żeby dotknąć mojej twarzy lub zdjąć mi okulary. No i oczywiście, jak mruży oczy gdy się uśmiecha. Wczoraj prawie godzinę "opowiadała" co jej się śniło- głównie były to uuuuuuu i mmmmmm, czyli pewnie jednorożce i żabki.

Zaliczyliśmy ostatnio drugie szczepienie (właśnie uświadomiłam sobie, że zamiast w trzeciej osobie, mówię o Gabrysi w pierwszej osobie liczby mnogiej, więc jeszcze raz)

Gabrysia zaliczyła ostatnio drugie szczepienie. Rozwija się prawidłowo, waga wskazała 6,5kg, lekarz rodzinna pochwaliła mój wybór, żeby się wstrzymać z rozszerzaniem diety Małej. "I spokojnie z tym glutenem, nie spieszyć się" - dodała.

Samo szczepienie, cóż, lalalalala, ale ładna pani pielęgniarka, oj! a co to?, i mega płacz - po kilkudziesięciu sekundach pomogło podnoszenie małej do góry i na dół - płacz zamienił się w śmiech. A i matka niezbyt się zestresowała.

Zdziwił mnie jeden berbeć w kolejce- 6tygodniowe niemowlę w jeansowych spodenkach i koszuli... nie przemawia to do mnie, a nawet jestem przeciwna, żeby noworodki pakować w ciuchy dla dorosłych. Na lansowanie przyjdzie czas, a jednak najważniejsza jest wygoda dziecka, i rodzica (np. szybkość rozebrania przy zmianie pieluchy).

Gdy zobaczyłam tego maluszka zdziwiłam się, że nasze dziecko jest już takie ogromne. Ono też było takie malutkie??? Pewnie, że tak, ale zabijcie mnie - nie pamiętam już. Te 4 miesiące minęły niby szybko, ale ledwo co pamiętam już początki. Ledwo co pamiętam ciążę.

Pamiętam za to pierwszą wspólną noc - po przyjeździe ze szpitala. Mała obudziła się w nocy. My, totalnie niedoświadczeni, stwierdziliśmy, że pewnie głodna. Hmm, nadal płacze, to może polulamy. Nadal płacze... kurcze, może trzeba odbić... Nadal płacze, to może pobujamy.... Nadal płacze, to może zmienimy pieluszkę... Kombinowaliśmy tak trzy godziny. Gdy dwa razy udało się nam uśpić małą, budziła się przy odkładaniu do łóżeczka. W końcu zasnęła na moim ramieniu (w pozycji jak to odbicia). Ja przerażona możliwością, że znów może się obudzić, powoli wślizgnęłam się do łóżka, oparłam plecami o ścianę lekko się zsuwając. I tak zasnęłam z małą w ramionach prawie na siedząco. Jesuuu, co to były za nerwy :D

Potwierdzam też wstępną informację dotyczącą rośnięcia włosów- rosną w oczach :D Oczywiście w tempie super milimetrowym, ale widać że coś tam na tym łepeczku się dzieje. I się nawet tym pochwalę: 

Ps; Gabryśka jest bardzo wrażliwa na światło. Gdy spacerujemy, ona śpi, to wystarczy promień na twarz i już się krzywi, czasem nawet budzi. Niby mają tak dzieci z cesarki. Czy wszystkie?

Czytaj więcej

4 MŻ: Podsumowanie 4 MŻ

Sprawdzenie umiejętności:

- w pozycji na brzuchu nogi proste lub półwyprostowane - tak

- w pozycji na plecach łączy dłonie - już w 3 miesiącu to robiła

- podciągane do pozycji siedzącej unosi głowę i ramiona - jak wyżej

- w odpowiedzi śmieje się głośno i gaworzy, próby łączenia sylab - zazwyczaj śmiech w wersji "mute"

- może rozpoznawać znajome twarze i wykazywać zainteresowanie innymi osobami - wydaje się, że matkę poznaje

- z pomocą rodzica może sięgać po przedmioty - sama już sięga :D

- kręci na boki i piszczy z rozkoszy - nie i nie

- interesuje się ruchami swoich rączek - tak

- potrafi chwycić przedmiot, którego dotyka - tak

Włosy - tak, tak, zaczynają rosnąć memu dziecku, mogłabym przysiąc, że z dwóch milimetrów urosły do czterech a nawet pieciu (Yduu, tego nawet nie komentuj właścicielko długowłosego dziecka ;p) Mi natomiast ostatnio zaczęły wypadać garściami, dlatego ja we włosach, dziecko we włosach, sałatki we włosach... masakra

Buzia - weszliśmy w etap macania matczynego lica.... tak, to jest policzek mamy, tak, to jest nos mamy, tak, to jest oko mamy, ałłłł, a tak szczypiesz mamę, no ładnie... Moja cera natomiast umiera, przesuszona, szara jakaś, chyba mała wyciąga ze mnie młodość ;p

Usta - w czwartym miesiącu życia Mała ogarnęła co to jest Smoczek, i raz dwa uzależniła się od niego, dlatego używamy go tylko do usypiania

Ciało - nadal mamy atopię, ale lekką, trochę na brzuszku, trochę na udach i łokciach, kąpiemy w emolientach

Stópki - aaaa, ostatnio mała dostrzegła swoje stópki, że może łapać i trzymać, więc myślę, że już niedługo włoży je do buzi; K uważa, że to niemożliwe :D

Pupa - Jezuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu, to najpiękniejsza pupa na świecie! mogłabym zjeść :D

Rozszerzanie diety. O, to jest temat. "A soczki już jakieś dostaje? Jak to, tylko mleko? Powinnaś jej wprowadzić jabłuszko? No gluten obowiązkowo! Ale dopajasz ją? Nie? Nic dziwnego że taka blada!" Z każdej strony rady, pretensje i wielkie zdziwienie, że tylko cyc. Ano cyc. Do 6 miesięcy dziecko karmione mlekiem matki nie potrzebuje niczego innego, mleko zaspokaja bowiem 100% potrzeb dziecka. I tego się trzymam. 

Dlaczego tak nas bombardują nakazami rozszerzeniowymi? Bo okazuje się, że średnio w Polsce matki karmią piersią pół roku, a wprowadzanie glutenu czy dodatkowych pokarmów musi być pod ochroną mleczną, czyli jeszcze podczas cycowania. Stąd nakazy przedpółroczne. Jednak czytałam dużo i do 6 miesiąca nic nie trzeba prócz cyca. A że moja mała wrażliwa i alergiczka, to tym bardziej dam jej organizmowi jeszcze miesiąc.

A, i lubimy "wlazł kotek na płotek" i głaskanie po główce, obowiązkowo z włosem a nie pod włos :)

Czytaj więcej

4 MŻ: A niech se podnosi jak chce

Wiecie, kiedy nie jest ważne czy dziecko dobrze podnosi głowę, czy głuży poprawnie i czy chwyta zabawki tak jak powinno? Gdy jest chore.

Nie będę się rozwodzić zbytnio, w mojej rodzinie zagościł wirus, który dopadł Gabrysię. Rodzinna doktorka najpierw to zbagatelizowała, a potem od razu doj**** antybiotyk i to z tej samej rodziny jak ten, co nie pomógł Gabrysi ostatnio. Poszłam prywatnie. Mam w dupie już rodzinną, będzie mnie tylko widzieć na szczepieniach.

Gdy myślałam, że wylądujemy w szpitalu, płakałam. Po poprzednim razie jestem przerażona wizją szpitala. Zwłaszcza przez te wszystkie niusy, które pokazują w TV- w szpitalach co rusz giną dzieci, ja pierd****.

Mała wyzdrowiała prawie kompletnie w przeciągu tygodnia. Nasz lekarz prywatny prócz tego, że małą uzdrowił, to zapisał maść na uczulenie na głowie, które pomogło praktycznie w ciągu dwóch dni. A wcześniej męczyliśmy się ponad miesiąc z lekami zapisanymi przez dermatologów.

Więc, gdy mała praktycznie wyzdrowiała a ja któregoś razu zmartwiona, że znów nie kładę jej na brzuszek, przewróciłam mała na brzuchola, a ona... podniosła wysoko głowę rozglądając się na boki, próbując wierzgać trochę nóżkami (początki czołgania się?) i spokojnie sobie tak siedziała napraaaaaawdę długo. I po co się, matka, martwiłaś?

Ale co najbardziej mnie zauroczyło w czwartym miesiącu życia? Gabrysia na prawdę mocno skupia się na wiszących gadżetach a potem powoli wyciąga rączkę i je łapie. Sooooooooł słit! W ogóle mała dużo bawi się sama (matę edukacyjną poobwieszałam dodatkowymi gadżetami).

Najgorsze są aktualnie noce - podczas choroby mała spała ze mną, teraz śpi w łóżeczku ale widać, że ma trudności z przestawieniem się. Długo zasypia, często się budzi, dużo w nocy je. Gdy wstajemy rano, jestem rozpieprzona na maxa.

Przez chorobę nie ćwiczyłam i trochę się zapuściłam. Od początku akcji Ogarnianie Dupy (klik) schudłam jednak 10 kilogramów, w pasie zeszło 10 centymetrów, w biodrach - 6, leciutko ruszyły się łydki i ramiona. Najgorzej idzie oczywiście Poporodowy Wał - jedynie minus 4 centymetry i Masywne Uda - tutaj nadal zero zmian. Ale ostatnio stawiałam pasjansa i wyszło, że do końca kwietnia zejdzie mi kolejne 7 kilogramów :D

Aaa i jeszcze jedno. Mała próbuje wstawać. W sensie podnosi głowę wysoko jak leży, jakby miała zamiar się rozbujać do siadu. A gdy jej pomogę wstać, to jest uradowana na maxa. W ogóle sztywno główkę trzyma, a nasz Lekarz Prywatny mówi, że jest bardzo rozwinięta emocjonalnie :D

Więc tyle.

Dziś na obiad dietetyczny krupnik, ogromny gar wyszedł, przepis już niedługo :D

Czytaj więcej

4 MŻ: Co się dzieje w 4 MŻ

Psychoruchowo:

- w pozycji na brzuchu nogi proste lub półwyprostowane

- w pozycji na plecach łączy dłonie

- podciągane do pozycji siedzącej unosi głowę i ramiona

- w odpowiedzi śmieje się głośno i gaworzy, próby łączenia sylab

Rozrywkowo:

- może rozpoznawać znajome twarze i wykazywać zainteresowanie innymi osobami

- z pomocą rodzica może sięgać po przedmioty

- kręci na boki i piszczy z rozkoszy

- interesuje się ruchami swoich rączek

- potrafi chwycić przedmiot, którego dotyka

źródło

Mam dziecko mniej więcej podręcznikowe- nie jest ani zbyt wrażliwe, ani zbyt płaczliwe, jest nawet według testu z książki Tracy Hogg - właśnie podręcznikowe. A jestem zmęczona. Noce nieprzespane, dni przepełnione ogarnianiem dzidzi i domu. Więc naprawdę naprawdę nie wiem, jak radzą sobie matki trudniejszych dzieci, a jak samotne matki? To już dla mnie w ogóle nie do pomyślenia. Jak powiedział Bóg w filmie "Bruce Wszechmogący": 

"Rozstąpienie się zupy to nie cud, to sztuczka. 

Samotna matka na dwóch etatach, która znajduje czas dla dziecka- to jest cud" 

Mi się wydaje, że kobieta- matka razem ze swoim dzieckiem to cud. Kobieta, która w kilka miesięcy uczy się robić miliard rzeczy na raz, nie sypiając i nie odpoczywając tyle ile powinna oraz małe dziecko, które w kilka miesięcy uczy się być człowiekiem. 

Jasna dupa. Cud.

A ja na dwa tygodnie zamieniam się w samotną matkę - K wyjechał w delegację. Do Tunezji. Nie wiem, jak wszystko ogarnę, zawsze gdy wracał z pracy trochę mnie odciążył, dzieckiem się zajął... a tak? 24 godziny na dobę jestem ja i tylko ja.

No dobra, mam rodziców, którzy na spacer wyjdą, ale wiecie- na dłuższą metę, to nadal jestem tylko ja.

Dziś wizyta u dermatologa, wiecznie coś. Tym razem uczulenie na całym ciele- czerwonawe suche placki. Gdy byliśmy 2 tygodnie temu u dermatolog, powiedziała, że to ciemieniucha (plamy były tylko na głowie i jedna na brzuszku). Gdy wskazałam tą na brzuszku, pytając czy ciemieniucha może być na brzuchu ta odparła, że to pewnie od pieluszki. 

Głupia pinda. 

Teraz mała ma plamy na głowie, na szyi, na ramionach, na brzuchu... Masakra. A pilnuję co jem. Ciuszki ma prane w JELPie, płyn do kąpieli ciągle ten sam, nie wiem od czego może to mieć. Próbowałam na ta głowę i oliwki, i emolium na ciemieniuchę i emolium do kąpieli i ostatnio dwóch maści (hydrocortisonum i clotrimazolum) i one trochę pomogły, ale całość nadal się rozprzestrzenia, więc według mnie trzeba by znaleźć przyczynę a nie tylko leczyć skutki.

No ale od tego są lekarze, zobaczymy.

Rozmawiałam ostatnio z młodą mamą apropo tego co dzieje się u mnie w nocy (mała budzi się co 2-3 godziny). Analizowałam nawet jak je w nocy i zauważyłam, że średnio jedno karmienie na noc to ma tylko chcicę na ssanie, i po paru minutach zasypia- tutaj koleżanka doradziła użycie smoczka zamiast cycka. Poza tym ważne by dziecko mimo wszystko zasypiało w łóżeczku swoim, więc teraz gdy w nocy karmię, od razu przenoszę małą do łóżeczka, mimo że jeszcze nie do końca śpi, po to by zasypiała już u siebie. 

Jednak jedna rzecz mnie nadal zastanawia- koleżanka doradziła, by reagować w nocy dopiero gdy mała zacznie kwilić/płakać. Ja do tej pory reagowałam szybciej, bo słyszałam, że mała kopie nogami, przebudziła się, rozkopała kołdrę i ssie łapki. Więc nie czekałam, wyciągałam i karmiłam. Może reaguję za szybko? Może mała zasnęła by z powrotem sama? Może nauczyłam ją, że nie warto zasypiać z powrotem, bo zaraz pojawi się cycuś? Jak sądzicie?

Czytaj więcej

3 MŻ: Podsumowanie 3 MŻ

Sprawdzenie umiejętności:

- na brzuchu opiera się na przedramieniu - czasem jej się zdarzy, głównie na brzuszku wyje, krzyczy i płacze

- utrzymuje głowę prosto w pozycji siedzącej - tak

- bawi się rękami, wkłada dłonie do buzi - tak

- odpowiada uśmiechem na uśmiech - tak

- pierwsze próby łączenia sylab- gada po swojemu, ale czy łączy sylaby? sama nie wiem jak to ma wyglądać

- rozpoznaje twarz mamy i wykazuje zainteresowanie innymi twarzami - tak mi się wydaje

- wie, że coś jest mu już znajome- a cholera wie

- potrafi chwycić podaną do rączki zabawkę i zamachać nią- tak

- umie zamachnąć się na przedmiot ale nie potrafi jeszcze sięgnąć po niego- no machać macha :)

Spodziewałam się, że gdy wybije magiczny trzeci miesiąc to wszystko nagle zacznie być proste, łatwe, przyjemne i oczywiste. Jaaaaasne... Oczywiście, nie jest to poziom masakry pierwszych tygodni, ale ani harmonogram się nie ustalił, ani noce przyjemne... Ale po kolei:

Rozmiar - niektóre 62 są już za małe, inne w sam raz, jeszcze inne- wiszą; z ta numeracją to cholera wie, ale mała ma jakieś 62 centymetry właśnie

Pieluszki - na dniach wchodzimy na trójki Dady

Waga -  tydzień temu 5,5 kg

Dzień - mała budzi się około 7, ale cycem jeszcze staram się ją przeciągnąć do 8 (często cycuś wywołuje drzemkę to i mama sobie dośpi), do 10 jesteśmy na nogach, potem spacer, na którym śpi około godziny. Potem znów dwie godziny aktywności i sen południowy, około godziny... potem znów dwie godziny zabawy i około 17 zazwyczaj drzemka, no a około 20 kąpiel i lulu

Zabawy - mata edukacyjna (kopanie grzechotki), czarno- białe książeczki, maskotka Kurczaczek, dialogi z mamą, noszenie oczywiście i pierdzioszki w całe ciałko ;)

Zasypianie - tutaj problem największy, bo zasypiamy albo na bujaku, albo na cycusiu, możecie zdradzić jak zrobić, żeby dziecko samo zasypiało??? :)

Noc - ostatnio masakra i pobudki co około półtorej godziny, już nie wyrabiam... z tego wszystkiego zamówiłam nawet smoczek, bo wydaje się, że mała nie tyle że głodna- a ssać jej się chce... a może pamięta, że niewyspana mama czasem przy karmieniu zasypia i wtedy Gabryś śpi przez dwie godziny z mamą??

Aktualne problemy (prócz nieprzesypianej nocy) - uczulenie na całym ciele, niby dermatolog mówi, że ciemieniucha, ale jakoś jej nie wierzę i w przyszłym tygodniu idziemy do innej

Ja - projekt Ogarnianie Dupy w fazie drugiej - czyli do brzuszków i diety doszła Chodakowska... czytam te wszystkie komentarze ćwiczących dziewczyn, że energia, że endorfiny przy ćwiczeniach i mam ochotę palnąć komuś w łeb, bo ja non stop zmęczona łażę...

I gdzie ten harmonogram? Gdzie przewidywalność? Gdzie "smoczek jest zbędny"?

Czuję się oszukana ;p

Ps- ej, która stara się odchudzić razem ze mną i projektem Ogarnianie Dupy? :D

Czytaj więcej

3 MŻ: Mój kolega pedofil

Dużo dziś odwiedzin mieliśmy i muszę przyznać, że Gabrysia całkiem nieźle to zniosła. Miała jedynie problem z popołudniową drzemką- była zmęczona, ale chyba nadmiar wrażeń nie pozwalał jej zasnąć. Na pomoc przyszedł niezawodny Pan Cyc i udało się uspokoić, nakarmić, ukoić i uśpić w kilkanaście minut.

Jednym z odwiedzających był przyjaciel mojego K - Michał. Michał jest świeżo po ślubie, z ambitnymi planami rozrodczymi ("Ile fabryka da dzieci, tyle będzie"), głośny, pozytywny, charakterystyczny i przystojny facet. Bardzo go lubię. 

Właśnie Mała się obudziła, po długiej jak na nią (bo trzygodzinnej) drzemce południowej. Akurat wcinałam drugie śniadanie (marchewka z suszonymi śliwkami- rewelacja!), więc rzuciłam do K:

- To póki co, zmień jej pieluszkę i zaraz ją nakarmię.

K wyszedł, a Michał do mnie:

- Ja tam córkom pieluch zmieniać nie będę.

- Czemu? - pytam zaskoczona.

- Żeby posądzili mnie, że pedofil jestem?

Myślałam, że robi sobie jaja. Nie robił.

- Kąpać też nie będziesz?

- Nie.

Za chwilę poszliśmy do sypialni, gdzie K właśnie smarował pupę Małej kremem. Gdy Michał zauważył, że mała jest pół goła, momentalnie odwrócił wzrok, jakby od samego patrzenia miał się stać już pedofilem.

Gdy goście wyszli, powiedziałam K o naszej rozmowie, zdziwił się, wręcz wyśmiał Michała, ale okazało się, że temat nie jest wcale taki nowy. W pracy K jest facet, który ma kilkumiesięczną córeczkę i dokładnie to samo mówi: "nie będzie zmieniał pieluszki żeby nie wyjść na pedofila".

Nie rozumiem. Wcale a wcale.

Przecież nikt nie wchodzi nam do sypialni i nie patrzy, kto i jak zmienia dziecku pieluszkę. Kto kąpie, myje cipcie, kremuje pupę... Więc tak na prawdę to faceci sami sobie wymyślają taką blokadę. Czego się boją? Że faktycznie staną się zboczeńcami? Że spojrzą na swoje dziecko inaczej niż powinno się patrzeć na dziecko? Co im wmawiają media? Że normalny dorosły facet nie może dotykać swojego dziecka w żadnym wypadku, bo stanie się zwyrodnialcem?

Przecież ja jeszcze pamiętam, jak mój tata wycierał mi dupę jak miałam kilka lat. Przecież nie był pedofilem.

Co się dzieje z dzisiejszymi facetami?

Czytaj więcej

3 MŻ: porównywarka-dzieci.pl

Teoria: 

Każdy człowiek jest inny. Każda ciąża jest inna. Każdy poród jest inny. Każde dziecko jest inne i rozwija się w swoim tempie.

Praktyka:

Mimo, że znam teorię, chciałabym żeby moje dziecko rozwijało się jak najlepiej, jak najszybciej, było najmądrzejsze, najpiękniejsze i w ogóle genialne. Trudno no, mam tak i już.

Dlatego ostatnio lekko się przejęłam pewnym postem.

Oczywiście znów zawiniła Czerwonowłosa. (Tak, ty! :P) Piszę "znów" bo raz już taka sytuacja mi się przydażyła- jeszcze gdy byłam w ciązy, a dokładnie w dwudziestym drugim tygodniu (tak tak, specjalnie to znalazłam). Wtedy chodziło o to, że jej płód kopie bardziej niż mój. 

Teraz wydaje to się śmieszne.

Bo teraz nie chodzi już o płód.

Dzidziol Czerwonowłosej unosi główkę wyżej niż mój i przewraca się na plecki. 

Nosz kurwa.

Przecież niby to bzdura. Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, niektóre startują ambitnie, potem zrównują, a inne rozwijają się powoli, by potem nadgonić. A po drugie- dżizas, to tylko główka!

Ale jednak.

Moje dziecko powinno być genialne.

Myślałam tak tylko kilka minut. To była chwila. Na tyle jednak długa, że zaczęłam się zastanawiać, czy można się ustrzec przed porównywaniem w ogóle.
Moje dziecko umie połowę tabliczki mnożenia, a dziecko sąsiadów całą. Moje jeszcze robi w pieluszkę, a jego kuzynka nie. Moje jeszcze nie powiedziało pierwszego przekleństwa, a dzieciak na podwórku już tak. Zastanawiając się nad tym znalazłam nawet kilka postów matek. Głównie przeważały dwie opinie:
- nie powinno się porównywać dzieci
- nie da się nie porównywać dzieci

Co sądzicie?

---

Dobra, a teraz z innej beczki.

Specjalnie dla grubasek poporodowych założyłam bloga z dietetycznymi przepisami dla mam karmiących - zapraszam. Wchodźcie, próbujcie, komentujcie i polecajcie innym mamuśkom :)

schudnacpociazy.blogspot.com

Czytaj więcej

3 MŻ: Podwójna nienawiść do brzuszka

Nienawiść podwójna, gdyż moja i Gabrysi. 

Ja nienawidzę patrzeć na swój brzuch, ona nienawidzi leżeć na swoim. 

Życie z wałem

O wale post już był konkretny, bo i wał konkretny. Z resztą w skład Zespołu Nadwagowego prócz Przeciwstosunkowego Wała wchodzą Wkurzające Boczki, Grube Uda, Szeroka Talia, Pelikanowe Ramiona i Masywne Łydki. 

Słowem: cała ja. 

Pierwszy miesiąc życia mego potomka ledwo ogarniałam cokolwiek, w drugim miesiącu mała chorowała, więc dopiero niedawno mogłam konkretnie wziąć się za siebie. A było za co się brać, bo według wskaźnika BMI do prawidłowej wagi brakowało mi 20 kilogramów. Tyle ile waży sześcioletnie dziecko. Miałam w sobie małego tłustego, żądnego kalorii dzieciaka. 

Dżizas. 

Więc zaczęłam pracę nad sobą. Co jest dość trudne, gdyż muszę jeść minimum 1800 kalorii, by moje mleko nie straciło na jakości, nie mogę natomiast jeść nabiału (kolki mieliśmy od niego) i większości warzyw (czekam do trzeciego miesiąca na wprowadzanie nowości, bo mała jest mega wrażliwa).

Jutro minie cztery tygodnie, od początku projektu "Ogarnianie Dupy", waga wskazuje 7 kilo mniej, na poziomie pępka zeszło 7 centymetrów, w biodrach 4 centymetry. Jest trudno, ale efekty powoli są. 

Myślę nawet żeby powrzucać trochę dietetycznych przepisów dla karmiących matek tu na bloga, miałybyście ochotę?

Dupką w górę

Gabrysiowy problem brzuszkowy, mimo, że cholernie różny od mojego, również kończy się na ćwiczeniach, pocie i łzach. Słowo "nienawiść" w tym przypadku jest za słaba. Gdy Dzidziol się zorientuje, że leży na brzuchu (co zajmuje kilka sekund) zaczyna się wrzask i przeklinanie (tak, jestem pewna, że te krzyki to wulgaryzmy pod adresem matki).

Jesteśmy zacofane jeśli chodzi o brzuszek przez miesiąc chorobowy, w którym mieliśmy inne na głowie problemy- chrypa, płacz, katar, szpital, antybiotyki... Daleka byłam do dawania mojemu dziecku dodatkowych powodów do stresu.

A teraz pokutujemy.

Mała powinna do końca miesiąca zacząć ogarniać podpieranie się na przedramionach. A jak pisałam, głównie płacze, krzyczy, wierzga. Leżymy więc na brzuchu na rękach pięć minut (pozycja supermana) - by ćwiczyć główkę bez stresu (mała lubi tą pozycję) a potem kładziemy małą na pieluszkę rozłożoną na łóżku - i tutaj mamy kolejne pięć minut, z czego cztery minuty i około pięćdziesiąt sekund płaczu. 

Próbujemy zabawiać Dzidziola, oczywiście, ale to jak opowiadanie kawałów rodzącej kobiecie. Ma to głęboko w dupie. 

Słyszałam natomiast od pani, która pracuje w żłobku, że niektóre dzieci, z nienawiści do leżenia na brzuszku w ogóle nie raczkują, pomijają ten etap i od razu zaczynają chodzić. Z drugiej jednak strony, leżenie na brzuchu dla nikogo nie powinno być takim traumatycznym przeżyciem. 

Jak wasze dzieci radzą sobie z leżeniem na brzuchu?

Czytaj więcej