piątek, 22 listopada 2013

Minął tydzień od ostatniego KTG, umówiłam się na dziś na 17:00, niestety K w pracy, więc idę sama. Idąc przypominam sobie, że nie zjadłam obiadu, kupuję 7daysa, paczkę chrupek, ciastko orkiszowe, ciastko francuskie i kubusia (efekt głodnej ciężarnej). Spacerek przez park, żeby odhaczyć jedną z rzeczy z listy "S", wchodzę do placówki, miła pani podpina mnie pod sprzęt.
Się zaczyna.

Leżę na plecach, dzidziol wariuje w brzuchu (pewnie przez zastrzyk kalorii), maszyna kilka razy dźwięczy, że serducho wali za szybko. Przychodzi miła pani, każe kłaść się na lewy bok. Po kilku minutach sprzęt "gubi" serce, miła pani każe mi przytrzymywać czujnik. Ledwo co udaje mi się "odnajdywać" bicie na własną rękę. Po chwili miła pani każe przerzucić mi się na drugi bok, sytuacja się powtarza. Szukam czujnikiem serducha, serducho uparcie ucieka. Leżę sama, kombinując jak tu złapać dobry sygnał.

Prócz szukania serca, zerkam na linię skurczów (płaskiej i niskiej jak cholera) smutna i zdołowana. Ogarnia mnie dziwny rodzaj rozpaczy- widać, że organizm nie szykuje się na poród, a w dupie, mi już wszystko jedno, mogę rodzić nawet w przyszłym roku, niech sobie dziecko siedzi w środku, i tak mi się nie chce tego porodu... Gasnę jakoś tak...
Wchodzi miła pani i pyta czemu jestem taka blada. Odpowiadam pytaniem:
- Czy będąc na tym etapie ciąży nie powinnam mieć silniejszych skurczy?
- Trudno mówić tu o silniejszych, na ten moment nie są - i wychodzi.
Yyy... co kurna?!

Stwierdzam, że spytam o to lekarza-kawalarza

Nastrój nadal do dupy. A od miłej pani dowiaduję się dodatkowo, że mój lekarz-kawalarz mnie nie przyjmie, bo ma obsuwy. Przyjmie mnie jakaś pani doktor,jak się później okazuje- zastępca ordynatora szpitala.
Co się działo w pokoju pani zastępcy, jaki dokładnie wyglądał dialog... zabijcie mnie, nie wiem. Na pewno nie było pocieszania i żadnej delikatności. Głównie pamiętam słowo "tachykardia" oraz podpis na wydruku KTG: "skierowanie do szpitala". Czuję się jakbym dostała siekierą w głowę.

Świat zwalnia.

- Ale to jutro... czy dziś? - pytam średnio przytomnie.
- Oczywiście, że dziś - odpowiada tonem, jakbym pytała czy na pewno jest kobietą.
Sposób, w jaki pani doktor przekazuje mi informacje sprawia, że gdy wychodzę jestem przerażona i zrozpaczona. Serce mojego dziecka źle bije, muszę iść natychmiast do szpitala, dziewięć miesięcy miałam je w brzuchu, a teraz może być coś nie tak. Idę przed siebie i płaczę. Mijam ludzi w parku, płaczę, oczy zaczynają mnie szczypać, bo rozmazany tusz podrażnia oczy. Lewa stopa wykręca się pod dziwnym kątem, upadam, na szczęście nie na brzuch a na prawe kolano. Boli jak cholera. Idę dalej, nigdzie nie dzwonię, bo wiem, że i tak nie wyduszę z siebie całego zdania.
Zachodzę do Biedronki, żeby kupić pieczywo, jak na złość spotykam znajomych. Rozmazany tusz zrzucam na przemęczenie i tarcie oczu, szybko uciekam ze sklepu. Dochodząc do domu dzwonię do taty z prośbą, żeby przyjechał pomóc mi w drobnej naprawie w domu, bo K wróci dopiero po 22:00. Prawdę mówię mu dopiero na miejscu, mamie nie mówię nic- nie chcę jej stresować. Do K też nie dzwonię. 

Tata bierze torbę do szpitala (do której dorzucam dresy i jedną pidżamę) i jedziemy.

W szpitalu na izbie przyjęć oddziału ginekologiczno- położniczego czekamy około 40 minut (paradoksalnie to bardzo mnie uspokaja), potem pielęgniarka wrzuca mnie na KTG mówiąc, że jeśli wynik będzie niepoprawny- położą mnie w szpitalu. Jeśli poprawny- wypuszczą do domu. Panika sprzed godziny uciekła, jednak by jeszcze bardziej się uspokoić,  uparcie wpatruję się w monitor komputera pielęgniarki, bo wygaszacz ustawiony jest na pokaz zdjęć krajobrazów. Staram się być spokojna.

Pielęgniarka podchodzi, patrzy na wydruk.
- No, piękny wykres, ja nic złego tu nie widzę.

Świat ponownie rusza.

Leżę pod KTG około 40 minut, w międzyczasie dowiaduję się, że brak skurczy przepowiadających to wcale nie tragedia i część kobiet najzwyczajniej w świecie ich nie ma i nie oznacza to, że poród nie będzie w terminie. Po skończonym badaniu KTG, kilka minut czekam na lekarza, który gdy przychodzi (wygląda bardzo sympatycznie) potwierdza wersję pielęgniarki: bardzo ładny zapis KTG, poprzednim się nie przejmować, zły zapis nie był wcale taki zły, a mógł być spowodowany stresem, wariacjami dziecka, niedoskonałością sprzętu. Jest dobrze.
Lekarz zagląda mi jeszcze do wedżajny: szyjka jeszcze dość długa, elastyczna, porodu w ciągu najbliższych godzin nie przewiduje, mam czas. Jutro zaprasza jeszcze raz na KTG, ale wszystko wygląda dobrze, nie stresować się, "życzę dużo zdrowia" i do widzenia. 

W międzyczasie dzwonię do przyjaciółki- okazuje się, że też miała już do czynienia z panią zastępcą ordynatora: "wredna, bardzo niesympatyczna bicza" - sumuje ją. Zgadzam się. 
Amen.

Opublikowano 13:10 by lipson

24 komentarzy

wtorek, 19 listopada 2013

U MAMY:

- szyjka macicy staje się coraz cieńsza i coraz bardziej miękka
- w każdej chwili z krocza może wyskoczyć na świat czop śluzowy, znak, że poród się zbliża
- macica nadal trenuje skurcze
- ciąża jest już mega męcząca

U KREWETKI:

- dostała do tej pory tak solidną dawkę mamusiowych hormonów, że jej genitalia nieco się rozszalały i w porównania z resztą ciała mają imponujące rozmiary; do normalnej wielkości wrócą kilka dni po porodzie
- od tego tygodnia dziecko rośnie już dużo wolniej, bo powoli przygotowuje się do przyjścia na świat
- waga: 3,2 kg


Jestem Ogromna. Przez duże O. Jest to ogrom w stylu wieloryba, który jest tak wielki, że ma już dość i po prostu wypływa na plażę, by skończyć swoje męczarnie. Mam ochotę pieprznąć się na plażę, rozłożyć nogi i po prostu czekać na cud narodzin i ból nie do opisania.

Nie pamiętam jak wygląda moje krocze.
To jeszcze nic.
Nie pamiętam jak wygląda mój pępek!
Próbowałam masowania krocza- ledwo do niego sięgam!

Chciałabym już urodzić, bo jestem zmęczona. Męczy mnie ciąża. Męczy mnie czekanie. Męczy mnie niewiedza i niepewność co do porodu. Chcę być już po. 
Poza tym, im wcześniej dzidziol się urodzi, tym większe prawdopodobieństwo, że pokażemy Gabrysię Babci K w Święta. Chciałabym przedstawić Dzidziola rodzinie właśnie na Święta. Bo Święta to rodzinna sprawa.
I po trzecie- jeśli urodzę w grudniu, dostaniemy z ubezpieczenia 300zł mniej, bo ubezpieczyciel K zmienia zasady od 1 grudnia. 

Dlatego dziś, przed wizytą u Gina byłam lekko napięta. Poszłam z Mamą, bo K w pracy. Mama bardzo podekscytowana była USG, cieszę się, że mogła je zobaczyć. Fajnie tak obejrzeć USG po raz któryś, a cieszyć się jak za pierwszym razem.
Tak czy inaczej.
Uwaga, uwaga...
Gin włożył palucha głęęęęboko i zawyrokował:
Jest rozwarcie! Jednocentymetrowe, ale zawsze.
Szyjka skrócona (2cm), ale nadal dość gruba.

Czyli się coś tam ruszyło. Cieszę się, wszystko idzie tak jak natura zaplanowała. Skurcze zaczynają być wyczuwalne, czasem lekko bolesne. Co mnie męczy ale i cieszy (dualizm bycia kobietą). 

A, i dzidziol waży 3,5 kg. A moja wedżajna jest taka mała... "Cud narodzin"... Taaa... 

Opublikowano 09:34 by lipson

13 komentarzy

sobota, 16 listopada 2013

Najczęściej właśnie w 38 TC zaleca się ciężarnej pierwsze KTG. Na ostatniej wizycie Gin nakazał mi takowe badanie, dzwonię więc, umawiam się, człapię z K. Tam miła pani każe mi się położyć, przypina dwa małe czujniki do brzucha i wychodzi. Monitor coś pokazuje, maszyna zaczyna wypluwać jakąś karteczkę. A ja sobie myślę... o co tak na prawdę w tym chodzi? Te cyferki... to dobry wynik czy nie? Kurna, czemuś się matka nie przygotowała?!

Więc wyrodna matka ogarnia temat.
Po czasie ale zawsze ;p

Najważniejsze informacje o podstawowym ciążowym KTG:
  • badanie składa się z dwóch elementów: tokografii, czyli rejestracji czynności skurczowej macicy, oraz kardiografii, czyli rejestracji akcji serca płodu
  • podstawowe badanie KTG powinno trwać 30 min., może zostać przedłużone do 60 min.
  • wykres jest zróżnicowany
  • średnia częstotliwość uderzeń serca (wykres górny) to około 110-160 uderzeń na minutę (niższe, jeśli dzidziol śpi; wyższe, jeśli jest aktywny)
  • za niepokojącą przyjmuje się częstotliwość uderzeń serca niższą niż 100 i wyższą niż 170 uderzeń na minutę i wykres, który przyjmuje cały czas jednakowy kształt bez wychyleń
  • wykres skurczy (dolny) najczęściej powiązany jest z górnym (dziecko odpowiada na skurcze), pokazuje siłę i czas trwania konkretnych skurczy w procentach


A teraz moje KTG:
- dziecko nie spało, co oznacza dużą częstotliwość uderzeń serca, u mnie dokładnie 125-170 (raz serduszko walnęło 174 i ekran zrobił "piii", ale szybko zjawiła się miła pani, powiedziała, że raz to nic złego, zwłaszcza, że dopiero podłączyła mnie do sprzętu, więc swoim zdenerwowaniem mogłam wpłynąć na dzidziola)
- wykres skurczy był dość płaski, z kilkoma wybrzuszeniami (najwyższe sięgające 30%), co pani skomentowała "widać, że ciąża przed terminem"
A Wy jakie miałyście wyniki na KTG w 38 TC??


Oczywiście nie zostajemy z wykresem sami, miła pani prowadzi nas do lekarza, który patrzy na wykres KTG i z pełną powaga pyta mnie:
- Hmm, czy istnieje szansa, że jest pani w ciąży?
- Ginekolog mówi, że dość wysoka - odpowiadam - chociaż siostra do niedawna sądziła, że jestem po prostu mega gruba.
- Aaa widzi pani, bo chyba jednak pani jest.
- No to dobrze się w sumie składa... panie doktorze, jak wynik KTG?
- KTG na szóstkę, termin na dziesiątego grudnia.
- Cooooooooo?! - patrzę na K zszokowana - Serio? Jak to? Ja chcę urodzić w listopadzie!
- Dobra, dobra - uśmiecha się lekarz - Żartowałem. Z KTG nie wynika termin porodu.
- Widzę, że doktor dobrze się bawi - uśmiecham się szeroko, koleś ma dobry żart - Mój ginekolog zalecił KTG raz w tygodniu, czyli za tydzień podejść jeszcze raz?
- Tak, póki co wszystko jest ok. Teraz zalecam tylko trzy razy dziennie okłady ze swojego mężczyzny.
- Trzy razy dziennie?! - patrzę na K - Nie wiem, czy da radę. W razie czego może być obcy? Czy musi być swój?
- Oj, tylko swój - odpowiada lekarz.
Kilka sekund ciszy.
- Listonosz też w sumie jest "swój" - wtrąca K spokojnie.


Opublikowano 01:29 by lipson

9 komentarzy

czwartek, 14 listopada 2013

Pewniki co do naturalnego porodu są jedynie dwa:
- dziecko wyjdzie pochwą,
- będzie bolało.
Wszystkie inne czynniki: jak bardzo będzie bolało, ile będzie trwało "dochodzenie do" rozwarcia, po ilu skurczach partych urodzi się dziecko, czy będzie to poród komfortowy, czy trzeba będzie naciąć krocze, jak szybko matka dojdzie do siebie po porodzie - tego nikt nie jest w stanie określić.

Ani tym bardziej zagwarantować.

ALE
Okazuje się, że są metody - "domowe", mniej lub bardziej potwierdzone - które mogą nam przy porodzie pomóc. Polecane na forach, przez położne, jednak trudno znaleźć oficjalne badania o ich wpływie na poród. Pytanie czy w ogóle da się to sprawdzić...

Porodu się nie boję, ale byłoby miło, jakby dziecko wyskoczyło z wedżajny jak z procy- szybko i bezboleśnie, zwłaszcza, że w szpitalu, w którym będę rodzić nie ma na porodówce możliwości zewnątrzoponowego. Tylko gaz rozweselający, który oczywiście mam zamiar wykorzystać aż po ich piwniczne zapasy.

Poniżej podaję opracowane przeze mnie sposoby, wyczytane na różnych forach dawkowania, trochę przeze mnie dopracowane (wolę ostrożnie podchodzić do leków)


Efekt
Sposób Stosowanie
komfortowo torba do szpitala
skoszenie trawnika 
36 TC - spakowanie torby (wraz z wodą i przekąskami) do porodu powoduje, że w momencie odejścia wód rodząca ma o jeden stres mniej
38 TC - skoszenie trawnika na polu akcji jeszcze w domu powoduje, że mamy o jeden "obowiązek" mniej zanim wydusimy dziecko 
śliskosiemię lnianeod 36 TC - dwa razy dziennie po 2 płaskie łyżeczki
len oblepia i robi "poślizg" nie tylko na ściankach żołądka, działa tak samo w innych okolicach, także rozrodczych
szybkoolej z wiesiołka
herbata z liści malin
37 TC - kubek herby 1dziennie, wiesiołek doustnie 1dziennie
38 TC - herba 2razy dziennie, wiesiołek dowcipnie 1dziennie
39 TC - herba 3razy dziennie, wiesiołek dowcipnie 2dziennie
oba specyfiki mają za zadanie przyspieszyć proces skracania się szyjki macicy już podczas porodu, nie wywołują porodu, ich działanie przed porodem wywołuje lekkie bóle, podobne do tych przed miesiączką
efektywniećwiczenia mięśni kroczaod 36 TC - codziennie wieczorem zestaw ćwiczeń:
- 10* 6 sekundowe zaciśnięcie mięśni odbytu i pośladków
- 10* 6 sekundowe zaciśnięcie mięśni pochwy
im silniejsze mięśnie, tym bardziej efektywne parcie 
bez nacięciamasaż krocza
maść Natalis
od 36 TC - masaż wykonujemy co drugi dzień (w ten sposób), najlepiej używając kremu Natalis, co ma pomóc w rozciągnięciu mięśni krocza
zdrowozestaw witaminowy
herbata laktacyjna
od 36 TC - kubek herbaty laktacyjnej 2 razy dziennie
całą ciążę- witaminy dla ciężarnych
witaminy wzmacniają cały organizm, pozwalają na szybszą regenerację po porodzie; herbata laktacyjna uspokaja mamę a także lepiej przygotowuje cycuszki do ich przyszłej pracy
w terminieseks
schody
spacery
sprzątanie
sutki
te konkretne czynności mogą wpłynąć na wywołanie porodu, czyli od 39 TC uprawiamy seks, chodzimy po schodach, dużo spacerujemy i sprzątamy; masowanie sutków natomiast wpływa na wyzwolenie oksytocyny, która wpływa na rozpoczęcie akcji porodowej

Póki co, męczą mnie bóle "przedmiesiączkowe" (przez wiesiołka), czasem mam jakieś kłucia w podbrzuszu, pojedyncze bolesne skurcze; źle mi się śpi przez to wszystko. Wszystko chyba wskazuje na zbliżający się poród... Wskazuje i okropnie męczy. Niech już będzie poród ;p


Do tego problemy z ciśnieniem- ostatnio u ginekologa miałam 150/100, lekarz kazał mi mierzyć w domu...

ranowieczór
139/72136/88
140/89136/98
129/81-
132/83-
121/83124/88
148/84140/84
118/78142/92
126/83

Nigdy nie bawiłam się ciśnieniomierzem - piszą, że w ciąży za wysokie ciśnienie to ciśnienie powyżej 140/90, czyli u mnie parę razy jest ciut za wysokie... Nie wiem, powinnam się martwić? Dzwonić do lekarza?

edit: dzwoniłam do Gina, powiedział, że z lekami wkraczamy dopiero gdy ciśnienie ciężarnej osiągnie 150/100, póki to nie nastąpi- mniej soli i kawy

Opublikowano 02:48 by lipson

15 komentarzy

środa, 13 listopada 2013

U MAMY:

- potrzeba wicia gniazda osiąga apogeum (u mnie raczej zmęczenie osiąga apogeum;P)
- nie należy robić niczego, co wymaga stania na krześle lub wspinaczki po drabinie
- wszędzie coś boli i uwiera, co zawdzięczamy gigantycznej macicy

U KREWETKI:

- dziecko jest w pełni uformowane
- większość meszku płodowoego już zniknęła, ale skórę dziecka nadal pokrywa maź
- od tego momentu pod skórą będzie się gromadziło około 14 g tkanki tłuszczowej dziennie
- maluch rusza się co dnia, choć dystanse są raczej ograniczone
- waga: około 2,9 kg


CIĄŻA JEST DONOSZONA.
ZA 2 TYGODNIE TERMIN.

Sama nie wiem, jak się z tym czuję. Minęło cholernie szybko ale ciąża nie była wcale taka straszna, jak mogło się wydawać. Oczywiście nie jest to stan wybitnie zawsze zajebisty (o czym pisałam tutaj), ale w gruncie rzeczy nie cierpiałam zbytnio. Co mi doskwiera(ło) najbardziej?
- zgaga
- trudności z zasypianiem
- pryszcze
- rozstępy
- chroniczne zmęczenie
Nie czuję, jakbym miała rodzić wcześniej. Ale czy to jakoś się czuje? Chciałabym urodzić przed lub w terminie, bo z opowiadań innych mamuś wiem, że czekanie po terminie aż w końcu "to" nastanie jest bardzo męczące.
K oczywiście nie tego nie czuje. Chyba uważa, że urodzę dokładnie 26 listopada z wybiciem północy. 

Jestem wyczerpana, najchętniej odwołałabym wszystkie rzeczy, które wymagają przebrania pidżamy na cokolwiek innego. Najchętniej wyłączyłabym telefon, położyła się na kanapie i cały dzień oglądała filmy, popijając herbatą laktacyjną i tą z liści malin. Ewentualnie zagryzając frytkami.

Syndrom wicia gniazda? Oj nie nie nie...

Opublikowano 02:45 by lipson

14 komentarzy

sobota, 9 listopada 2013

Długo zabierałam się do pisania tego posta- bo to konkretny post o sprawie najwyższej (a przynajmniej najdroższej) rangi w całym procesie wyprawkowym Dzidziola. Chodzi o cholerny wózek.
Jestem mega zielona w posiadaniu dzieci, nie mam doświadczenia żadnego w wożeniu dzieci wózkiem, NIE ZNAM SIĘ na wózkach. Więc do końca nie wiedziałam, jak się zabrać za to całe wózkowe szaleństwo. 
Weszłam więc na Pana Neta, znalazłam jakiś ranking wózków i z pierwszej trójki wypatrzyłam sobie wózeczek- bodajże Bebetto Solaris. Ładnie wyglądał, na stronie producenta same zalety,elegancki, fajny... Jednak jest to duży wydatek, więc zanim w kapciach pobiegłam go kupować, znalazłam stronę z opiniami wózków- opiniami użytkowników (a raczej użytkowniczek, bo głównie są to babeczki) i okazało się, że wpakowałabym się w niezłe bagno. Jednej dziewczynie podczas spaceru odpadło koło, wózek się przewrócił (!), innej 3 razy w ciągu użytkowania pękała opona, jeszcze innej dziecko budziło się na każdej dziurze, bo kiepska amortyzacja... itd itd itd. Masakra! A przecież gołym okiem nie przewidzisz jaki będzie w użytkowaniu twój wózek. Możesz się przejechać po sklepie, ale to nijak ma do rzeczywistości. 
Olałam więc ranking, i podeszłam do sprawy po swojemu - konkretnie, z użyciem Exela :D

Etap 1
Proste pytanie: nowy czy używany. Na początku procesu wózkowego chciałam kupić wózek nowy, świeżutki, nieskalany żadnym bobasem. Jednakże, w czasie przeglądania forum opiniowego o wózkach zauważyłam, że najczęściej mamy narzekają na to, że wydały na wózek 1500-2000 zł i jak po pół roku przerzucają bobasa na spacerówkę, która okazuje się nie tak cudowna jak gondola... żal im kasy na kupowanie nowego. W momencie gdy kupujesz wózek używany i - broń boże - okazuje się, że spacerówka jest do dupy, masz komfort psychiczny- "wydałam 6 stów na wózek, mogę kupić spacerówkę i tak łącznie nie wydaję dużo". Dlatego zdecydowałam się na używany. (Druga sprawa, że dziecko przez ok 10 miesięcy za bardzo nie rozwali dobrego wózka)

Etap 2
Weszłam na tablica.pl, zaznaczyłam przedział cenowy 400-1000 i leciałam od początku do końca wózki z mojego miasta. Na tym etapie oceniałam po prostu wygląd, kolor, estetykę oraz elegancję wózka i ewentualne zużycie widoczne na zdjęciach. A, i zdecydowanie odrzuciłam wózki trójkołowe, gdyż są bardzo wywrotne.
Wybrałam około 15 wózków.

Etap 3
Wszyscy mówili: duża gondola, mała waga, małe rozmiary. Ale co to znaczy DUŻA gondola? Ile to DUŻO? Jeden z moich ex mówił, że 13 cm to dużo. Potem okazało się, że "dużo" to pojęcie względne
Dlatego wypisałam w Exelu cechy wózków, które są dla mnie ważne, wchodziłam na stronę producentów i spisywałam następujące rzeczy:
- ocena użytkowników na forum bangla.pl (+ ilość tych opinii)
- cena wózka (+cena wózka nowego)
- czy ma 4 pompowane koła? 
- czy wszystkie koła są duże?
- jaki ma rozmiar po złożeniu?
- jakie wymiary ma gondola?
- czy ma dobrą amortyzację? (czy ma opcję "kołyski")
- czy ma pasy do przenoszenia gondoli?
- ile waży stelaż+gondola?
- czy ma regulowaną rączkę?
- czy w zestawie jest fotelik i adaptery?
Odrzuciłam wózki, które nie miały 4 pompowanych dużych kół (ważne na naszych chodnikach oraz przy spacerach w zimie) oraz nie miały fotelika w zestawie (nie chciałam bawić się w dokupowanie odpowiednich adapterów i fotelików). 
Zostało 9 wózków.

Etap 4
Wózki (stelaż+gondola) ważą od 10 kg do nawet 18 kg! Nie dajcie sobie wmówić, że różnice wagowe to kwestia kilograma czy dwóch (co mi mówiono w jednym ze sklepów). 
Gondole mają różne wymiary, zwracając uwagę jedynie na długość wewnętrzną gondoli, wahać się może ona od 75 cm do nawet 83 cm (i już wiadomo, co to znaczy "duża" w kontekście gondoli).
Wózki po złożeniu potrafią przyjmować mega dziwaczne rozmiary - długość złożonego stelaża może osiągnąć np 110 cm i to przy małych bagażnikach może być już problemem.
Jeśli chodzi o forum bangla.pl, oceny wózków (w skali szkolnej) wahają się między 3 a 4, nie można wszystkim dogodzić jak widać, jednakże czytając wady wózków można zauważyć, że przy niektórych wózkach mamusie narzekają na pękające po roku szwy w torbach pod wózkami a przy innych na odpadające koła, pękające opony czy dziecko wysuwające się z pasów. Wada wadzie nierówna. Warto więc czytać opinie innych.
Dlatego na tym etapie odrzuciłam:
- wózek, który ważył najwięcej (Tako Jumper X - 16 kg)
- wózek, który miał najniższą opinię (ocena 2,94 na 40 użytkowników - Bebetto Solaris)
- wózek, który miał najmniejszą gondolę (Tako Captiva - długość 76cm)
- wózki, które miały przednie koła znacznie mniejsze i węższe od tylnych (Chicco i Baby Design Atlantic)
- wózek, który po złożeniu zajmował największą przestrzeń w bagażniku (Camarello Q12- 95/60/35cm)
Zostały 3 wózki

Etap 5
Wizytacja w domach wózków. Pojechałam do trzech mieszkań z K - jego zadaniem było kucnąć i obejrzeć ślady zużytkowania (koła, torba pod wózkiem, dół wózka- bo to najszybciej się zużywa), ja prosiłam mamy o zademonstrowanie zmiany gondoli na nosidełko. Dlaczego? Ważne, by mama sama mogła to zrobić- łatwo i szybko. Oprócz tego ocenialiśmy ogólne wrażenie, lekkość i coś, co trudno nazwać :)
Z trójki wózków, zostały dwa:
1) Baby Merc 
(450zł, gondola 80cm, składany do 78/60/42cm, 15,5 kg, mało ocen na tangli)
2) Jedo Fyn 
(750zł, gondola 80cm, składany do 94/61/21cm, 14 kg, ocena na tangli 4,19 (70 osób)-bardzo wysoka!)


W skrócie powiem tak: Jedo Fyn to mój numer jeden- jest dość duży po złożeniu, ale bardzo wytrzymały, nieawaryjny, wysoki, z konkretną torbą pod wózkiem, przestronną gondolą... No same ochy! i achy! mam pod adresem tego wózka. Prócz jednej jedynej rzeczy, która zdecydowała, że wybraliśmy Baby Merc: Jedo Fyn ma budkę gondoli zakrytą jedynie dolnym elementem, Baby Merc ma zasłonki z dołu i z góry, które łączą się ze sobą na gumkę tak, że dzidziola prawie nie widać. Rodzę na zimę- wiatry, śniegi, niska temperatura, ważne by dzidziol był dobrze osłonięty. Gdybym rodziła na wiosnę, lato lub jesień- wybralibyśmy Jedo Fyn. Wybraliśmy Baby Merc, który jest ciut cięższy, za to ciut mniejszy po złożeniu, z ciut niższej półki cenowej od Jedo Fyn, ale przeszedł cały proces eliminacyjno-wyborowy na wysokim miejscu. Mam nadzieję, że będę zadowolona.

Amen.

Ps. Ulubioną marką samochodu K jest Mercedes, więc "Baby Merc" dostał miniaturowy plusik za samą nazwę :P

Opublikowano 03:38 by lipson

19 komentarzy

środa, 6 listopada 2013

U MAMY:

- biust powinien już zacząć żyć własnym życiem i zalewać siarą wszystkie ciuchy (u mnie nadal cisza, a u was?)
- wszelkie falowania, kopnięcia i przeciągnięcia są bardzo wyczuwalne i czasami bolesne

U KREWETKI:

- dziecko jedyne co ma do roboty to tyć i rosnąć
- płuca są gotowe do działania
- krewetka ma silny chwyt i połyka dziennie około 750 ml wód płodowych (stąd pewnie czkawki)
- waga: około 2,7 kg


Nigdy, przenigdy nie sądziłam, że osiągnę to, co dziś rano stało się moim udziałem. Dzień zapowiadał się sennie i męcząco, niezbyt wyjątkowo. A jednak stało się. Budzik wyrwał mnie ze snu o weselu znajomych o 8:45 informacją na wyświetlaczu "badanie krwi!!!". Wstałam (czyt. stękając rozbujałam ciężarne dupsko do pionu a potem podpierając się rękoma podniosłam stukilowe ciało), chwyciłam pudełeczko na moczyk, podreptałam do WC, siadłam i...

Oddałam mocz do moczboxa nie obsikując niczego! Ani jednego paluszka, ani jednej kafelki!
Osiągnęłam perfekcję w sikaniu do pudełka
Ociekam zajebistością
Nie ociekam moczem :D


Cały dzień został poświęcony praniu i prasowaniu ciuszków dzidziolowych - jest ich nieskończona (dosłownie) ilość, jedno pranie trzeba będzie jeszcze wstawić jutro, suszarka okazała się za mała, w mieszkaniu gorąco, żeby się wszystko ładnie posuszyło, wszystko zasypane dziecięcymi gratami.
Pranie, prasowanie, składanie, układanie, porządkowanie - dżizas! 
Wszystko wyszło z foliowych opakowań, otoczki do łóżeczka, pościel, kocyk- namacalny dowód, że dziecko już zaraz-zaraz zacznie swoją drogę przez ciasne i - dzięki bogu - elastyczne kroczęcie mamusi.

A późnym popołudniem wizyta u ginekologa i kilka ważnych pytań:
- Wiesiołka można?
- Można
- Szyjka zamknięta?
- Zamknięta
- Coś wskazuje przedwczesny poród?
- Nie
- Ciśnienie ok?
- 150/100, za wysokie, to najpewniej jednorazowe, ale polecam mierzyć ciśnienie w domu
- Badania krwi ok?
- W moczu coś nie do końca, przepisujemy tabsy na przeczyszczenie dróg moczowych
- W waginie ok?
- Nie do końca, jakieś zapalonko, przepisujemy tabsy dowcipne na zapalonko
- Ile dzidziol waży? (przypominam- powinien około 2,7 kg)
- 3,25 kg (FAAAAAAAAAAAAK!)
- Ile może przytyć w 20 dni?
- No około pół kilo...
- Czyli 4 kg nie przekroczy?
- Yyy... nie wiadomo
- Nie przekroczy?!
- Nie wiadomo
- Panie doktorze, chce pan powiedzieć, że 4 kg NIE przekroczy, tak?
- USG to nie do końca dokładne badanie... więc nie wiadomo...
- Zmieniam lekarza



Opublikowano 12:44 by lipson

16 komentarzy

poniedziałek, 4 listopada 2013

Na wstępie chciałabym przeprosić wszyskich, których uraziło moje przebranie na Halloween. Dziewczyny, mam nadzieję, że wiecie, iż nie chciałam nikogo przestraszyć, zdołować czy zasmucić. To było Halloween, a jako ciężarna miałam możliwość przebrać się albo za jajko sadzone albo wykorzystać brzuch i przebrać się za horror. Nazwałam to Przedwczesny Poród, ale to równie dobrze mógłby być "Diabelski Płód". Oczywiście nikomu nie życzę przedwczesnego porodu i mam nadzieję, że dziewczyny, które z tym problemem się zmagają urodzą jak najbliżej terminu się da



Akcja TORBA:
Skorzystałam z listy wyprawkowej szpitala, w którym będę rodzić oraz troszkę z bloga "w oczekiwaniu" i "dziennika (przyszłej) mamuśki". Za torbę dla Dzidzi jeszcze się nie brałam, najpierw muszę poprać i poprasować wszystko. Póki co torba dla mamy, żeby w razie gdyby pociekło litrami po nogach była przygotowana. 
Dokumenty:
- dowód tożsamości
karta przebiegu ciąży + wyniki krwi + NIP własny i pracodawcy
- dane poradni Dziecka (lekarz rodzinny, przychodnia)
- ostatnie badania USG
- grupa krwi Ojca Dziecka
- dodatkowe informacje: mój nr telefonu, adres przebywania z dzieckiem po porodzie, dane osób upoważnionych, przebyte choroby w ciąży, ewentualne uczulenia

Rzeczy dla mamy:
- przybory toaletowe: (środek do higieny intymnej i żel pod prysznic w normalnej wielkości, szampon i odżywka do włosów w wersjach mini; maść do brodawek)
- szlafrok, koszula rozpinana z przodu, stanik do karmienia (+10 wkładek laktacyjne)
- 2 majtki z siateczki
- klapki, ręczniki (kąpielowy i zwykły), ręcznik papierowy, papier toaletowy
- podkłady do łóżka- 5 szt
- woda niegazowana, kubek, sztućce
- pomadka ochronna
- tantum rosa, 4 saszetki
- herbatka laktacyjna, 4 saszetki
- ładowarka do telefonu
- chusteczki nawilżone do higieny intymnej
- dezodorant
- tonik do twarzy+ płatki
- szczotka, szczoteczka+ pasta
- 2 pary skarpetek

Rzeczy dla osoby towarzyszącej do porodu:
- ubranie ochronne i obuwie jednorazowe
zgoda na uczestnictwo w porodzie rodzinnym



Skończył się etap mobilizacji i wróciła stara dobra ciężarna- zombie. Nic mi się nie chce, a jednak kilka elementów w puzzlach ciążowych brakuje... A jednak mi się nie chce ;p 
Jutro badania krwi, pojutrze wizyta u ginekologa, aż jestem ciekawa czy coś zapowiada poród przed terminem. Słyszałam, że statystycznie pierworódki częściej rodzą po terminie niż przed i chyba tak bym wolała. Zawsze to troszkę więcej czasu na przygotowania oraz troszkę więcej sexu przed połogiem :D

Ej! Mam tak ogromny brzuch, że ledwo podcieram się na siedząco! Czuję, że dzidzia ledwo mieści się w środku. Jakby brzuch miał za chwilę pęknąć! Za to macam się pod cyckami podejrzliwie oczekując słynnego opadnięcia brzucha. I jeszcze ręka trochę odstaje od żeber, więc chyba dobra nasza :D

Opublikowano 01:24 by lipson

10 komentarzy

sobota, 2 listopada 2013

Udało się!

Terrarium skończone!
Zwierzęta przeprowadzone!
Stare terrarium rozkręcone!
(o terrarium kiedy indziej)

Ściana pomalowana!
Torba spakowana!
(o tym tez kiedy indziej)

Teraz skupię się na tym, że... Halloween za mną!


16 osób, litry wódki, świetne przebrania, kupa dobrego humoru, od cholery przygotowań, stresów, trzy zgony na imprezie, zabawa do 5 rano i goście, którzy sami posprzątali po imprezie, bo gospodyni jest w ciąży! To chyba najbardziej namacalna i największa zaleta bycia w ciąży - nieskończony syf imprezowy ogarniający się sam.... Gdybym tylko miała więcej energii, zrobiłabym zdjęcie, żebyście to zobaczyły :)

Do sedna

Przystrojenie chaty
Nietoperzowy żyrandol, pajęczyna z ogromnym pająkiem na ścianie, stare firany na meblach, zasłony z frędzli worków, główki lalek, siedzące tułowia... a! i wymyśliłam genialny sposób na dzieci chodzące po "cukierek albo psikus" - do przezroczystej plastikowej zamykanej misy wrzuciłam kilo cukierków i półtorametrowego żywego węża zbożowego. Niestety, żadne dziecko nie zapukało do drzwi :(

Przebrania
Przebrali się wszyscy! Gdy przyszło do konkursu na najlepsze przebranie (nagrodami były rolki białego miękkiego papieru toaletowego, świetne wyróżnienie gdyż w wc był włożony papier średniej jakości ;p), walka była ostra, a na podium znaleźli się: renifer na trzecim miejscu, zdzira na drugim i martwa pokojówka na pierwszym. Moje przebranie niestety dostało tylko jeden głos :( A byłam przebrana za Przedwczesny Poród:

Właśnie zabieram się za ogarnianie chaty po imprezie- trzeba posprzątać dekoracje, doprowadzić pokoje do porządku, ale czuję taki wewnętrzny komfort- zdążyłam ze wszystkim, więc teraz może się walić- palić- pchać ze środka głową w pochwę, jestem mega wyluzowana. W końcu :)

A z ciekawych dialogów z K:
Leżymy wieczorem w łóżku, w radiu piosenka, K mimiką ją śpiewa. Zaczynam się śmiać.
- Co jest? - pyta K.
- Rozśmieszasz mnie.
- Jak?
- Nie znasz słów a i tak udajesz, że śpiewasz.
- No pewnie. A ty to też mnie czasami rozśmieszasz.
- Oh tak? - pytam zaciekawiona - Kiedy?
- Jak dłubiesz w nosie, gdy myślisz, że nie patrzę.
...

<gleba na plecy>

Opublikowano 09:28 by lipson

7 komentarzy